Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

POŁÓW SWOBODY

Zarzucam wędkę w głębię mojej duszy
Morza martwego trupio sine lody.
Jak Niobe skamieniały stać tak muszę
Czekając na krwawy połów swobody.
Dziko poszarpane nadbrzeżne skały
Oczekują także w kamiennej ciszy.
Ciężki od skrzepłej krwi smutek bobrzany
Snuje się martwo w okół mojej duszy.
W cmentarnej ciszy morza mojej duszy,
Sterczę na głazach jak posąg kamienny
U nie zmierzonych wód umarłej ciszy,
Czekam swobody-wygnaniec piekielny.
Czuję-jak wędka ciążyć mi zaczyna,
Jak by ze spiżu, stu-pudowa była.
Czarna głębia, bezdenna, trupio sina,
W macki przeklęte mą wędkę spowiła.
Wpierając się skrwawionymi stopami
W chropawe, zlodniaqłe, raniące głazy,
Nieczuły na ból, daleko myślami...
Spoglądam na gwiazdy a tysiące razy
Wędka się głębię mojej duszy wwierca...
Po wiekach hipokryzji i obłudy,
Wyciągnołem skrwawiony kawał serca.
Serca pozbawionego swobody.

GAWON

autor

GAWON

Dodano: 2005-03-20 17:41:36
Ten wiersz przeczytano 539 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »