Położę bukiecik kwiatów pod...

Napisałaś!

Wszystko, cokolwiek się zdarza,
najpierw nie istnieje.
Nadchodzi, trwa lub znika.

Ty jesteś z krwi i kości
i nie wiem dlaczego jesteś
i o nic nie pytam.

Kształt twoich palców,
wykrój ust,
zarys głowy
tak doskonały,
że podziwiając całego,
szałem miłosnym
przenikam.


Nic nie zdarza się bez przyczyny,
zaistniał, jest, któż taki,
że zmienił bieg rzeki.
Płynęła rzeka, w niej topiłaś marzenia,
pragnienia i tęsknot pragnących sercem,
duszą dziewczęcymi oczyma uciekały z biegu nurtu,
zapomniane dalej płynące w żyłach

Odżyły w pamięci jego słowa,
uśmiech pod nosem zdobiony zębów bielą,
wracasz do piękna,
dziś już żadne przeszkody ciebie z nim nie dzielą

Pokochałaś i w tym stanie trwaj nieprzerwanie,
to jest miłość, to jest kochanie.
Nie ma niczego ponad to uczucie,
nic nie da więcej ponad serca bicie,
kochaj oddawaj mu co dnia swoje miłosne życie

Wiersz przemawia miłością tą
którą chciałby widzisz z nieba Bóg,
żebym swoimi słowami dorównać swym pisaniem komentarza
autorce dorównać mógł

Nie oceniam wiersza, jest zbyt piękny
by psuć go prostymi słowami
Wiem,że położę bukiecik kwiatów pod tymi strofami

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2017-11-17 Dodano: 2017-11-17 03:22:28

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie