Polska

Po wierszu "Wycieczka do Wilna" pojawiły się pytania, czy nie jestem Litwinem. Ten wiersz to próba odpowiedzi.

Mojej ojczyzny nie znajdziesz w atlasach,
Nie poznasz także jej w GUSu rocznikach.
Musisz powłóczyć się po starych lasach,
Słuchać skowronka wiosną i słowika.
Gdy chcesz historię poznać, zajrzyj czasem,
Gdzie nieczytana rodzinna kronika...
Moja ojczyzna – szeroko, daleko,
Gdzie chleb na stole, w szklance zsiadłe mleko...

Moja ojczyzna to jest pieśń żołnierza,
Co – często w głodzie – idąc borem, lasem
Nowe jej kopce graniczne wymierzał,
Krzyżem brzozowym nieraz znaczył trasę.
(Kiedy godzina odwetu uderza
W armię przemienia pieśń cywilów masę.)
Moja ojczyzna to dwory zrównane
Z ziemią i groby dawno zapomniane.

Moja ojczyzna od morza do morza:
Swoboda w stepie i królewskie grody,
To narzucana zbyt często obroża
Co pokolenie zrywana przez młodych,
Myśl wolna, która jak po trawie pożar
Idzie i niszczy największe przeszkody,
Duma po przodkach naszych dziedziczona...

Mój kraj bez granic, bez linii Curzona.

autor

jastrz

Napisany: 2019-08-04 Dodano: 2019-08-05 00:03:14

Ten wiersz przeczytano 1671 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie