Polski krajobraz cz.II
Pastuch na ogniu warzy strawę,
To znak, że jadła jest mu brak.
Na łąkach bydło żuje trawę,
Bo lubi jej soczysty smak,
Krajobraz, który tu maluję,
Zależny jest od pory roku,
Różną impresją się cechuje,
Rano w południe i o zmroku.
Zima spowita w śnieżnej szacie,
Ukrywa świat w bezkresnej bieli,
Życie przebiega skryte w chacie,
Nie widać czy się ktoś weseli.
Gdy przyjdzie wiosna rytm ten zmieni,
I ziemię słońce znów ogrzeje,
Rzuci cieplejszych snop promieni,
Miłostek ziarno wnet dojrzeje.
Największe zmiany niesie kwiecień,
Świat cały zmienia swe kolory,
Wyjdą na place zabaw dzieci,
Wylecą śpiące w ulach pszczoły.
Komentarze (13)
wiersze pisane przez ciebie zawsze się bardzo
przyjemnie czyta
jak zawsze- obrazowo i pięknie...pozdrawiam...
Malujesz barwami, zapachami i dźwiękami te polskie
krajobrazy.Zapachniała strawa,zabieliła się zima i
słychać nawet pszczoły.Sielankowe obrazki.
Twoje wiersze zawsze się bardzo przyjemnie czyta -
nawet w taki deszczowy szary dzień, świetnie
ukwieciłeś i rozmarzyłeś ... (+) pozdrawiam
hmm...ładny obraz namalowałeś ,wiersz napawa
optymizmem ,nic się kończy ,zawsze jest jakiś początek
...wspominam pastwiska i góry wysokie, biały puszysty
śnieg jak zaglądał do okien. Majowe łąki pokryte
kwieciem i śpiew ptaków echo niesie...pięknie malujesz
obraz naszych kochanych gór...Pozdrawiam :)
pieknie malujesz piorem, czytałam wczoraj i
wcześniej...takie wiersze warto czytać
Najgorsza zima-nie widać, czy się ktoś weseli-
ale słychać chyba ? Poczęte dzieci na wiosnę -
w listopadzie ? są radosne ?. Takie to małe moje
dygresje. Wiersz dobrze zrymowany,
pokazuje wiejskie życie i obyczaje.Pisz dalej.
Na plus. Serdecznie pozdrawiam.
Sielsko ,anielsko dawne czasy.Och,jak ja już tęsknię
do wiosny.Ładnie poprowadzony temat,jak to Ty mówisz
.Pozdrawiam :)
mnie też wabi wiosna , pięknie piszesz aż rośnie
tęsknota ... :)
Piękne krajobrazy mają inne kraje zaś polski cudowny i
dla mnie jest rajem-pozdrawiam.
Uroczo malujesz słowem te nasze polskie krajobrazy.
Polski krajobraz ma coś z sielskości, ale nie widać
tam radości.