polski-pociąg
Dla siebie, dla nas.....
nie pędzi, dlaczego? zatrzymał się
nigdzie
w tej ciszy czuć siła opuszcza go w
biegu
pewny z rozmachem pędziłeś do przodu
jednostka - co wielki zmieniała porządek
wszyscy musimy zatrzymać się chwile
w milczeniu aż przestaną grać „CISZĘ”
zrobić krok chociaż stoją też oni
wiedzy, mądrości odebrać się nie da
ciężko jest wykuć głupotę na blachę
wszyscy musimy zjednoczyć swe siły
trudno na nowo rozpędzić maszynę
jeszcze ciężej odnaleźć przyczynę
za wolność, zasługi są krzyże, ordery
uznanie,szacunek do szczęścia para
wyciągam rękę wybaczam, przepraszam
serdecznie do stołu zapraszam
wiary, biesiady nikt nie odmówi
strach nas krępuje na znak pokoju
sporo w nas dumy bez kompromisu
Na znak równości i tolerancji.
Brak mi odwagi, moja to wina.
Przepraszam, wybaczcie. Was proszę.
J&J
Komentarze (6)
Masz rację, marzę o tym, by nadużywane sowa
"przekażmy sobie znak pokoju", wreszcie zaczęły coś
znaczyć, a nie tylko przyklejony do ust obłudny
uśmiech.
Pozdrawiam i przepraszam, jeśli nie na temat.
Dobra życiowa refleksja niosąca ważne dla wszystkich
przesłanie.
Pozdrawiam.
Marek
Jakże trudno o te zwykłe polskie piękne
proszę,przepraszam,wybacz....A przecież otwierają
niejedne drzwi.
Szkoda, że tak mało czytelników zawitało do Twojego
wiersza. O głosach nie wspomnę. Mądrze ukazuje
sytuację w naszym kraju. Jakże łatwo było naród
podzielić perfidnie wykorzystując fałsz i obłudę a jak
trudno będzie go połączyć... Obecny rok będzie bardzo
ważny. Zdecyduje w jakim kierunku pójdziemy, czy
wolimy wolność, demokrację czy dyktaturę... Napisałem
na ten temat kilka wierszy, ostatni też dotyczy tego
tematu...
Głos za wiersz oczywiście oddaję.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Post scriptum mam skojarzenia z pewnym pociągiem
złotym w dodatku takie z korzeniem miałem już nim
przeczytałem treść.
Bardzo ciekawy refleksyjny i polityczny wiersz który
niestety jak narazie nie został zauważony podoba mi
się ten wiersz.