Polskie Tatry
Nasze góry, polskie Tatry,
Swą pięknością zachwycają,
A ich szczyty ośnieżone
Gdzieś w obłokach się chowają.
Kiedy słońce się pojawia
Na porannym niebie
Lekką mgłę z nad łąk
Z wolna unosząc do siebie,
Odsłaniając tym krajobraz
Budzącej doliny,
Jakby życie wstawało
Spod wielkiej pierzyny.
Kiedy z wielkim hukiem
Śniegu masa cała
Po górskich stokach
Bezlitośnie się zsuwała,
Niszcząc wszystko, co napotka
Na drodze wybranej,
Przez potężną Natury
Siłę popychanej.
Piękne są gatunki zwierząt,
Co tam w lasach przebywają,
W swym zielonym rezerwacie
Przed człowiekiem się chowają.
Człowiek, który już raz widział
To, co wyżej napisane,
Będzie miał do końca życia
W swoim sercu wyświetlane.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.