polub
chcę znów zatracić duszę,
to przyszło dziś nad ranem,
by poczuć ust tych smak,
co były kiedyś dla mnie,
ciągłej niezgody czas,
już minął bezpowrotnie,
lecz znamion, które masz,
zapewne nic nie dotknie,
gdy podasz rękę znów,
odpłynę w strefę marzeń,
bo sama dobrze wiesz,
że marzeń nic nie zatrze
już przekonałem się,
nie jestem pępkiem świata,
Ty bluszczem także nie,
co serce moje oplata.
autor
obywatel69
Dodano: 2014-07-25 08:39:49
Ten wiersz przeczytano 1228 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
"ciągłej niezgody czas,
już minął bezpowrotnie". Czas na pojednanie. Ładny
wiersz :)
ładny z nutką refleksji tęsknoty ...podajcie sobie
ręce na zgodę ...to dobry znak na odnowienie tego co
było piękne :-)))
pozdrawiam
"już przekonałem się,
nie jestem pępkiem świata,"
Miłego dnia :-)))
Więc czas przekonał,
że szczęściem jest ona!
Pozdrawiam!
Czas na podanie sobie dłoni, ciepły uśmiech, czas na
zgodę, już czas obudzić motyle, bo życie tak krótkie
jest.Piękny refleksyjny "motyl".Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-)
Trzymając przyjacielską dłoń raźniej podążać za
marzeniami,pozdrawiam.
Dobrze wyciągnąć dłoń na zgodę.
Piękny wiersz. Pozdrawiam serdecznie.
zatęskniłeś, zrozumiałeś
dobrze byłoby by wróciła
subtelnie i ciepło
ładnie
pozdrawiam
Pozdrawiam piękną, wieczorową porą Sebuś:-)
Skoro przedostatni wers mrozi peelkę
to wiesz, ostrożność wielka jej nie pozwoli
choćby ździebko poswawolić.
Ładnie i refleksją nad życiem i zmianami w nas jakie
niesie . Pozdrawiam
to se ne wrati, chyba, ale pozostał wspomnień czar,
pięknie, pozdrawiam
Wiersz piękny, ale nie podoba mi się tytuł:( Jeśli już
to 'Polub to' Pozdrawiam:)
Dobra refleksja...dobrze gdy mija czas niezgody.
pozdrawiam serdecznie:)