południe
błękit po brzegi wyzłaca się słońcem
płyną posągi obłoki milczące
ziemia królestwem teatru cieni
w kropli żywicy jaśminu bieli
,,, w samo południe słońce strudzone wędrówką po niebie w magicznej chwili świeci,,,
autor
zuza n
Dodano: 2020-05-23 18:54:23
Ten wiersz przeczytano 1211 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
mini cudeńko :)+
Ulotna miniaturka
Pozdrawiam :)
Eterycznie :)
U Ciebie jak zwykle pięknie, pozdrawiam ciepło, miłej
niedzieli.
Urokliwe mini, dobrej niedzieli
życzę :)
Wiersz króciutki i piękny ...
kiedyś pachniałem żywicą ... gdy wywoziłem dłużycę z
lasu ...
Krótko lecz slicznie.
Pozdrawiam serdecznie :)
W czterech wersach bogactwo południa, ślicznie :)
Prześliczne mini :-) Jak zawsze :-)
U mnie też dzisiaj, jak u Przedmówczyni, nie było
czego oglądać, więc mogę rozmarzyć się przy Twojej
miniaturce :-) Pozdrawiam serdecznie :-)
Urocze bajkowe południe :-)
pozdrawiam serdecznie:-)
U nas dziś o tej porze było szaro i mokro, a w Twoim
wierszu takie piękne południe...
Z podobaniem :) B.G.
magia południa.
:) Widzieć obłoki w kropli żywicy, w odcieniach bieli
jaśminu... Ślicznie.