Pomagać

I choć nie jestem najpiękniejsza,

I choć nie jestem najmądrzejsza,

I choć nie jestem najbogatsza,

To wciąż staram się pomagać,

Nie tracąc przy tym nadziei,

Że ten ktoś kiedyś mnie doceni,



Pragnę pokochać niekochanych,

Pocieszać nieszczęśliwych,

Dodawać wiary tym, którzy się boją,

I na nowo uczyć życia tych,

Którzy w nie, nie wierzą,

Opiekować się słabszymi ,

Obdarowywać ich radością,

I smakiem letniej przestrzeni,



Nie chce być egoistką,

I myśleć tylko o sobie,

Chce zrobić coś,

O czym każdy z was opowie,

Pragnę zostawić po sobie,

Promyk radości i nutkę błahej nadziei,

By każdy mógł kochać,

By każdy mógł pięknie śnić,

By każdy mógł po prostu beztrosko żyć.

autor

maariiposa

Dodano: 2011-04-21 15:30:31

Ten wiersz przeczytano 9100 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie