Pomnik - Dąb Napoleon

W naszym kraju,
gdzie dla jednych
kilka pomników stawiają,
ten zielony
zła ręka podpaliła

Tyle historii przeszło przy tobie;
tu oddech łapał
ten spod Samosierry,
przez lat siedemset
tej ziemi byłeś wierny

Zaczęło się od Biblii
i niewiele zmienił się świat,
rękę na brata podnosi brat,
ale zawsze jak to wśród ludzi:
ktoś, komuś, kiedyś, coś.

A ty, tylko stałeś,
szumiałeś, szypułki zrzucałeś,
podczas burz stękałeś
i to komuś przeszkadzało,
że trzeba cię było spalić

A gdzie szacunek dla wieku
nędzny człowieku.
Taki pomnik łączył ziemię z niebem, przeszkadzał...
komu i dlaczego nie wiem

autor

Cecylia Dąbrowska

Napisany: 2010-11-25 Dodano: 2013-04-17 17:46:03

Ten wiersz przeczytano 1283 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie