Pomocy

Wstyd mi za nas...

świat bezlitosny, sztywny i szary
zabija sztucznością dnia codziennego
zmechanizowani, automatyczni, zaprogramowani
przeżywamy kolejny dzień bez powietrza
zacofani choć tak bardzo w przodzie
wyprzedzamy samych siebie zostając dlaleko w tyle
nasze serca zostawione w dzieciństwie
nasze umysły, rozsądek wysoko rozwinięty
niby ogromność ludzkiej wyobraźni,
ale dlaczego brak nam wyobraźni
o wiele ważniejeszej tej z marzniami
dlaczego patrząc nie umiemy widzieć
dlaczego słuchając nie potrafimy
usłyszeć tak donośnego krzyku dusz?
panowie na stołkach! Wy, rozmawiający
o "ważnych sprawach" czemu do drinków
nie skrobiecie lodu ze swojego serca?
dlaczego na przekór nautrze,
w naszych duszach i sercach
cały czas zima panuje?
nasze sny krzyczące RATUNKU
lecz to nie sny krzyczą
to przez nie resztki miłości w naszych sercach
krzyczą
wolają
błagają

autor

julkaaaa

Dodano: 2006-06-01 19:27:41

Ten wiersz przeczytano 1246 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie