Pomóż mi żyć

Jak żyć wśród głuchych szeptów nadziei...
Splątana okruszkami wspomnień wczorajszego dnia...?
Jak przewidzieć, że marzenie może dzielić,
zwyczajnie zmienić plany, przez krótki, cichy blask...?
Zburzyłam spojrzenie w dal oddechem wyłapanym z powietrza,
ukryłam go głęboko, między Twoimi słowami...
Chciałabym choć jeden raz, tak po prostu sobie obiecać,
że moje marzenia nie będą już walką z wiatrakami...

autor

Gangsterzyca

Napisany: 2008-03-18 Dodano: 2008-03-18 22:22:17

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie