Pomyłka

Wiersz czy tekst chyba z gatunku impresji. Zadzwoniłem do kogoś i gadałem z nim jak z kimś znajomym i nawet się umówiłem, choć do spotkania nie doszło.

Andrzej zadzwonił do ...
gdy jeszcze słońce było skryte i plac
świecił się... ale zgłosił się ktoś inny
to była stała pomyłka o jeden

Głos właściwie jakby znany i moja reakcja też
...co było w tym stałe to to że on dzwoni do niej
i że za oknem pada deszcz i świeci słońce
Jego głos nabrzmiał doświadczeniem cierpliwości spłonął
- To dobrze że tych dwoje już od 2 lat dzwoni do siebie -
pomyślała nieznana osoba

flądra gdzieś zagrzebała się w mule

Przepływali obok siebie w wodoszczelnych kombinezonach
dotykając się czołami gór i
wchodzili po schodach płacząc
Zbiegały się w wiry sny - ich sny - i równocześnie blakły
plącząc stopy swoje z piaskiem
...i równocześnie rozbolały zęby
a potem... i tak przez dwa lata gdy patrzyli na psa widzieli to samo
mogli... on wspominał dotyk dotyk jej ud tyłeczek i podniesioną sukienkę

po drugiej stronie kabla

jedna chwila doświadczenie fakt to nie jest melodramat
gdy mówi się że ta chwila jest piękna i dziwna
śmieszne są tylko słowa - zawsze lub nigdy
fakt - coś co dzieje się teraz

po drugiej stronie kabla wierni sobie nieznana osoba
dziwna chwila miłości
opoka pył opoka pył
czy wszystko się zmienia odchodzi

autor

Belamonte

Dodano: 2011-06-25 14:55:59

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie