Pomylone chwile
betonowy świat ulicznego tłumu
duszne powietrze pragnie szczęścia
ludzie w niemocy połykając się dławią
i tylko oczy jak gdyby wiedziały więcej
w rosie kropli odbiciu
wolność rozumiana poprawnie
człowiek i dusza na dróg rozstaju
parasol ochronny dostaje
domy szare i pełne zdarzeń
wydarte płomienie dogasają wolno
demony w podszepcie nierozpoznawalnym
pozbawiają wolności i marzeń
pomylone chwile wciągają za zasłonę
kolorowe wróżby czasem wiary
a w tym wszystkim jedna twarz
z którą nie usiądziesz do gry
człowieku mały.
Komentarze (13)
zamieszane chwile we mgle
a wiersz skłania do refleksji
pełen emocji - pozdrawiam
Dobrze zauważone chwile, emocje.A my w tym wszystkim,
jesteśmy tacy mali, nic nie znaczący.Pozdrawiam
Witaj już odpowiadam rządzący są jak zacięta płyta
skoncentrowani żeby przeprowadzać eksperymenty na
zwykłych obywatelach i do tego mają narzędzia na
przedstawienie.Nie nie pisze o polityce i politykach
zachwiało by to moje poczucie piekna
witaj - ja to odczytałem jako podtekst atmosfery
politycznej u nas w kraju ze wskazaniem na grupę osób
na czele z małym osamotnionym bez matki człowieczkiem
jeżeli się mylę - przepraszam autorkę.
Pozdrawiam
bardzo ciekawie napisany wiersz, pozdrawiam cieplutko
Dziękuję za odwiedziny duszne powietrze ,które dusi
,dławi zbiera świeżość
duszne powietrze- kojarzy mi się zduszeniem z brakiem
powietrza,.Pozdrawiam-:)).
Bardzo dobrze mi się czytało, tak w zwolnionym tempie,
refleksyjnie.
Pozdrawiam
intrygujący wiersz pozdrawiam
Wiersz na tak!
Zmieniłam klimat na refleksyjny: tak czuję:)
Pozdrawiam serdecznie:)
No, no , ciekawie napisany wiersz.
Pozdrawiam
Bardzo ciekawy wiersz, refleksyjny i głęboki. Podoba
mi się:-) pozdrawiam
Witaj. W Naszym świecie bywa różnie. Jest dobrze i
źle. wiara jest nam potrzebna. Pozdrawiam