POMYLONY
data powstania: dawno temu.
Mgła zasnuta między rannymi myślami
I szaro-wieczorne zastanawianie się.
Albo brak na nie sił.
Pajęczyna rozpięta miedzy pustymi
oczodołami
Logiki i zdrowego rozsądku.
Lub chwili od nich ucieczki.
Wszystko zbyt racjonalne, a reszta właśnie
w ogóle
Decyzje podejmowane pod ciężkimi
powiekami
Wygasłych emocji
Umysł osiadł w pokoju bez klamek
Bo za szybko gonił
Za własnym ogonem
Wszystkie błędy zwalam na jego
przekrzywione barki
Zmęczone wielkim, wspaniałym światem
Który odebrał mi życie
Wielki, wspaniały,
pomylony świat
podpisano: podmiot liryczny
Komentarze (3)
taki pomylony swiat nas otacza - smutna realnosc;(
plus+
świat za bardzo pochłania ludzi a ty świetnie to
opowiedziałaś:)
Bardzo smutny i prawdziwy wiersz.