Ponad rzeczywistość
Przegonię kłębiaste chmury
i rwący nurt rzeki
przeniknę gęstą mgłę
i słowa milczeniem spowite
pokonam czas upływający
a jego chwile zatrzymam
nie pytaj
czy to możliwe
wiem że tak uczynię
a wtedy
chmury błękitne powitam
w rzece myśli zanurzę
mgły oddechem rozdmucham
z ciszą się zaprzyjaźnię
czas w pamiętniku
zapisze nowe strony
30.09 – 01.10.2008.
autor
kazap
Dodano: 2009-01-24 11:11:39
Ten wiersz przeczytano 1225 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Panie komnen, czy nie wie Pan że, czyjes słowa podane
w cudzysłowiu powinny być dokładnie słowami autora???
To skąd Pan wziął :"chmury powitam z szacunkiem" a
także : "mgły oddechem otoczę"? Proszę wskazać
DOKŁADNIE strofę i werset.
Ciekawy wiersz.Powiedz jak pokonać czas?
Wiersz ciekawy - podoba mi sie.
nie zauważonym może być tylko jeden z komentujących
reszta włącznie z wierszem ok
u Pana p. Karolu jak zwykle, sztampowo, bez poprawy,
bez refleksji nad tym o czym i jak Pan pisze, jak
zwykle źle. Tonie Pan w rzece pustosłowia. Dlaczego
np. peel mówi: "chmury powitam z szacunkiem" - co to
oznacza? skąd ten szacunek, dlaczego, po co? Dlaczego:
"mgły oddechem otoczę"? Mnoży Pan poetyckie
kalekotwory dzień w dzień. Chce Pan zostać jak w
latach 50-tych "poetyckim przodownikiem pracy",
wyrobić 250% normy? Tylko po co Panie Karolu?
Podpisuję się obiema rękami jeśli tylko uda się
zatrzymać czas to jestem druga w kolejce,wiersz mi się
podoba.
z takim planem musi sie powiesc, a wtedy te nowe
zapisane strony beda kolorowe
Pięknie przezwyciężasz przeciwności losu i stajesz
ponad nimi...
Kto czas pokona dostanie Nobla z pewnością.
To ważne wierzyć w swoje marzenia, które są jakby poza
rzeczywistością, ale z nich powstają realne plany.
Czas pokaże co zapiszemy w swoich pamiętnikach:)))
Klasyczny przykład wiersza o niczym banalne zwroty
słowem kicz!
dlatego warto tworzyć!
ciepły tekst z ładnymi metaforami,chociaż radzę
go"dopieścić"
Zamknąc upływający czas na kartach pamiętnika i może w
słowach wiersza.Dobra jest świadomośc że coś po nas
zostaje, wtedy i świat jest piękniejszy :)
Jak zwykle pięknie, poetycko, subtelnie w oceanie
metafor.