Ponadczasowe wątpliwości
Gdy odejdę na zawsze w zaświaty
kiedy dusza opuści już ciało
czy ktoś stanie nad grobem zapłacze
czy poczuje że kogoś zabrakło
Gdy założę na nogi baletki
by odtańczyć swój taniec ze śmiercią
czy ktoś weźmie me skrzypce do ręki
i usłyszy że serce już pękło
Gdy uniosę się lekko nad ziemią
i polecę wysoko w przestworza
czy zrozumie ktoś myśli spisane
czy powrócę w mych wierszach tu do was
autor
Alodia
Dodano: 2009-10-31 08:22:31
Ten wiersz przeczytano 1313 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
b. ladnie
bardzo orginalny wiersz .krótko śliczniutki
:)
Podzielam Twoje watpliwosci, bo kto ich nie
ma...bardzo udany wiersz.
serce i dusza zawsze zapamiętuje wrażliwość w pięknym
słowie i czynach Wiersz godny takiej pamięci Dobry+
Pozdrowienia
dobrze napisany wiersz , miły w odbiorze, na pewno
powrócisz...przeczytałam wiersz z
przyjemnością...pozdrawiam
Im więcej zostawimy po sobie dobra i miłości, tym
większa będzie pamięć po nas.
Takie refleksje nachodzą nas,gdy stoimy przy mogiłach
naszych bliskich.To są pytania na które sami może
kiedyś sobie odpowiemy.Wiersz bardzo ładnie napisany.
Zawsze mamy wątpliwości,wiersz bardzo dobry.Pozdrawiam
serdecznie.
może umarli nas widzą - i wszystko wiedzą...
Tak,wątpliwości są dla kości a duszy nikt nie
ruszy-poezja zostanie w tomikach i na
ekranie-pozdrawiam.
Piękne słowa i nastruj chociaż trochę smutny.
Interesujące rozważania egzystencjalne.
Wiersz lekki w odbiorze, a jednocześnie zmuszający do
zadumy, jak i obecny czas...
Rozumiem Twe zatroskanie. Jednak zawsze, tam w górze,
możemy umówić spotkanie.
To co zostanie po nas to dobre uczynki, wspomnienia i
miłość którą darzyliśmy innych. Piekny wiersz,
pozdrawiam serdecznie..