Ponadczasowo
powtarzasz się w porannej kawie
gdy obejmuję wilgotny brzeg twoich warg
moczę w nich język i gorącym budzisz mnie
strumieniem spływając między piersi
rozlewasz się pod skórę
w znajomy dotyk
powtarzasz się w dzień momentami
gdy zaliczam odcinki twojego istnienia
podglądam w nich klatki skąd wabisz mnie
obrazem odtwarzając bliskość
przestrajasz obce dźwięki
w znajomy głos
powtarzasz się w nocnym przypływie
gdy zanurzam ciało w twoich ramionach
zawracam w nich czas przez chwilę bujasz
mnie
rytmicznie potęgując wyobrażenie
przesiąkasz pod powieki
w znajomy sen
Komentarze (13)
Zmysłowy wiersz.Pozdrawiam:)
Zdrowych, Radosnych, Rodzinnych Świąt Bożego
Narodzenia oraz Samego Dobra na Nadchodzący Rok dla
Ciebie i dla Twoich Bliskich
życzy Arek
Samotność w erotyzmie? Erotyzm we wspomnieniu?
Oczekiwanie czy spełnienie? Bardzo ładny, na duży
plus.
wspaniały bardzo rozmarzony pełen nostalgii
wiersz.Lubię takie nastroje.Pozdrawiam i życzę
wszystkiego dobrego na święta i Nowy Rok.
Nostalgia zmysłowością podlana, bardzo ładny wiersz,
podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ciekawa konstrukcja.
Pozdrawiam z podobaniem :)
pięknie.
życzę zdrowych pogodnych Świąt - a wiersz cacko -
pozdrawiam:)
Świetny.
Gratuluję:-)
Podoba się ten wiersz :) Życzę Zdrowych, Radosnych i
Pogodnych, Pełnych Miłości Świąt :) Pozdrawiam
serdecznie +++
I to jest WIERSZ!
Fajny wiersz.
Życzę, by było ponadczasowo, zwłaszcza Twoja
twórczość, pozdrawiam :)
Udany wiersz wesołych świąt :)