PONURE ŻYCIE
Są takie dni,ponure i smutne
gdzie Cię gnębią myśli okrutne
Nie mówiąc nic nikomu
chciałbyś wyjść z tego domu
Iść przed siebie,gdzie oczy poniosą
i nie wrócić, bo po co?
Do domu w którym nie ma miłości
nie ma zrozumienia,ciepła nawet
przebaczenia
Są takie dni, gdzie masz już dość!
i masz wrażenie ,że wszyscy robią Ci na
złosc
Świat Ci się wali,i brak Ci sił
nikogo nie masz i nie chce Cie nikt
Ale niestety trzeba zyć dalej
bo ktoś tam czeka na nas w oddali
Może to kumpel,przyjaciel czy brat?
więc jednak warto życ
emocje miną i znów pokochasz ten świat....
Dla wszystkich zrezygnowanych z zycia ........:( Bedzie dobrze .musi POZDRÓWKA WIERSZOPISARZE :)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.