Poparzeni

ciekawy
miłego dnia :)

opisujesz zimową modę,
gdy poparzone są serca chłodem.
trzeba nadzieję mieć,
żeby nam się chciało chcieć! :):):)

Bardzo fajne, pozdrawiam;)

Jak się ktoś sparzy to potem dmucha
i trudno się dziwić
Pozdrawiam serdecznie Marcepanko :)

zawiedzeni poparzeni czują strach na samą myśl o
miłości chowaja sie ze swoim bólem przed całym światem
zamknięte jak w skorupie ...
pozdrawiam

Wszystko jest uzależnione od jego stopnia, czasem gdy
blizny są rozległe, szpecą - sama myśl, wspomnienie
staje się zaporą, przestrasza, paraliżuje, przekreśla
czasem na zawsze.
Z podobaniem za wiersz!
:)
Pozdrawiam!
Ukłony zostawiam!

Ludzie z piętnem sparzenia się nieudaną miłością,...
Dobry wiersz.
Pozdrawiam :)

agarom za Danuta, pozdrawiam;)

Witaj. Oj sparzyli się tym życiem... miloscią a robaki
na kupie szczęścia bardzo dosadne... ale przemawia, co
ja mówię wali w oczy. Super. Moc serdeczności
Marcepani.

Dobry wiersz.
Pozdrawiam :)

Też się kilka razy boleśnie sparzyłem. A teraz wciąż
bezskutecznie próbuję sparzyć się jeszcze raz. Kto
wie, czy nie będzie to ostatni raz...

poparzeni wypaleniem, nieźle :)

*poparzona

Popatrz ona Pozdrawiam

Można się sparzyć od gorącego uczucia. Smutne, gdy z
żaru pozostaje rozgoryczenie tak silne, że ludzie boja
się później miłości i zaszywaja w bezpiecznycm
(pozornie) świecie bez uczuć.

Bardzo dobry wiersz, marcepani.
Pozdrawiam :)