Popatrz...
Już świt różowy niebo maluje
a noc spłoszona ginie w nicości
wstaje poranek wiosną pachnący
wśród nowych liści ptak gniazdo mości
niebo nad nami turkusem spływa
w złotej poświacie porannej zorzy
ziemia spragniona wiosennej woni
utkane ciepłem kolory tworzy
popatrz już słońce do życia budzi
i senne miasto z czerni wyrywa
ty jesteś świadkiem wielkiego cudu
który od wieków tu się odbywa
Komentarze (129)
Przeczytałam z przyjemnością :)
masz to szczęście podziwaić przyrodę nadmorską i
otrzymałaś talent by ją upiększać słowem i opisywać
urocza rymowanka
pozdrawiam
,,utkane ciepłem kolory tworzy" .. piękne słowa ..
tylko miłość może tak pisać ..
Dziękuję za wizytę miłego dnia życzę ..
Piekne cieple obrazy, napatrzec sie na nie na zapas.
Podoba sie wiersz. Pozdrawiam cieplo.
Poczułam się jak o poranku.Serdecznie pozdrawiam.
Pieknie ubarwilas swoj wiersz karmarg lubie sie cofac
do twoich wierszy lubie je czytac sa tak cieple
delikatne pozdrawiam milo :)
Cudowne i niezwykle barwne i naturalne "Spojrzenie" na
otaczające nas piękno i odradzającą się naturę,
zachwyciłaś mnie swoimi malowniczymi wersami, dziękuję
za ten wspaniały widok i refleksję...
Pozdrawiam najserdeczniej Marianno
Pięknie:)
Tak każdego ranka i wieczora aż do końca naszych dni
pozdrawiam: )))
Tak wiele rzeczy dzieje się i ich nie zauważamy - a są
prawdziwym cudem - Pozdrawiam
Często nie dostrzegamy, jakie cuda dzieją się na
naszych oczach.
Ślicznie napisane
Serdeczne dzięki składam za komentarz
ALLELUJA
pieknie
Ciepło w sercu jak się czyta. Pozdrawiam :)
Pięknie! Dziękuję! Pozdrawiam! :) Gabi