Popielec
mój
w popielcowy ranek
spopielały czas
spopielałym pyłem
posypuje z gwiazd
popieli marzenia
gasząc oczu blask
pod stopami ziemia
spopielony raj
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2017-03-09 11:25:46
Ten wiersz przeczytano 2392 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (66)
dobra miniatura Pozdrawiam Janinko:)))
Wszystkim Gościom dziękuję za "oklaski" i cenne rady
...
odnośnie rady Krzemanki: poprawiłam na "spopielił"
ponieważ jesz czas przeszły dokonany: "spopielony raj"
Poproszę o wypowiedź w tej kwestii
Bordoblues dzięki za życzenia :)
Miłego wieczoru Wszystkim życzę.
Lekki i płynny:) za molicą
Pozdrawiam
Witaj,
bardzo mi się podoba.
Oryginalny pomysł.
Cenna lekkość mimo tematu...
Miłego dnia.
Pozdrawiam.
Świetna miniatura.
Ładna miniaturka. Pozdrawiam Janinko.
Oby nam opuścił. Piękna miniaturka. Pozdrawiam
serdecznie:))))
bardzo wymowna smutna miniaturka
pozdrawiam:)
ładnie Janino;)
czasami życie jest takie spopielone. u mnie deszcz -
więc może z raju lecą spopielone łzy?
chyba za daleko zabrnąłem?
pozdrawiam .
zaległe, ale serdeczne życzenia z
okazji Dnia Kobiet - radości, weny, miłości. :)
PS. ja mam w swoim ostatnim "spopielone wiersze"
Dobra miniatura, czasem mamy wrażenie że wszystko w
popiół się zmienia
"popieleją marzenia
gasząc oczu blask"
Te dwa wersy czytam nieco inaczej.
Miłego dnia.
ja za krzemanką
Ładnie. Ponieważ z drugiego wersu wynika, że sprawcą
jest czas, msz logiczniej i rytmiczniej od
"popieleją marzenia", brzmiałoby
"spopieli marzenia", ale to nie mój wiersz. Miłego
dnia:)
Krótko, ale pięknie...
:)
Serdeczności, dziękuję!