Popiół
Powróciłem do miejsca wspomnień.
Powróciłem by odnależć miłość,
swój dom.
Ukojenie od bólu i ciągłej walki.
O świcie,
każdego dnia, wyruszaliśmy na bitwę.
Pełna krwi i nienawiści wroga.
Coś zraniło mnie najboleśniej.
Wbiło nóż prosto w me serce.
To była wojna.
Ta przeklęta wojna!
Powróciłem tu i nie zastałem nikogo.
Pozostał smutek i wielki żal.
Pozostał popiół zmieszany z wiatrem.
z tomiku " Ścieżki wojny "
autor
augustyn
Dodano: 2011-12-30 16:15:47
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.