Popłynę
słoneczny promyk rozświetlił morze
jak srebrne motyle migoczą fale
ożywczy powiew obudził tęsknotę
w uszach brzmi echo twych słów z oddali
marzenia unoszą jak żaglowiec
o rozpostartych skrzydłach białych
ciepły zefirek potargał włosy
przywołał wspomnienia chwil kochanych
popłynę błękitem aż za horyzont
ominę mielizny sztormy i burze
odnajdę tęczę co przeznaczeniem
serce i duszę w szczęściu zanurzę
autor
karmarg
Dodano: 2018-04-30 14:34:01
Ten wiersz przeczytano 1788 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
W tym czasie byłam nad morzem i blisko Ciebie
Marianno:)
Miłego popołudnia:)
Radość i optymizm wypływa z każdej strofy.
Radosnego wtorku:)
Bardzo sympatycznie :) Pozdrawiam cieplutko
Umiesz sprawiać, aby na mej twarzy uśmiech się
pojawił?
Marianno, jak wiesz uwielbiam tego typu Twoje wiersze
i teraz się też nie zawiodłam prześlicznie płoniesz:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
dziękuję wszystkim za czytanie i miłe komentarze:-)
Witaj,
dzięki za odwiedziny i miłe słowa.
Serdecznie pozdrawiam.
Bardzo ładnie, szczególnie ostatnia strofa!
Pozdrawiam majowo :)
Tak popłynąć to i ja chcę
Pięknie popłynęłaś w ślicznym wierszu i w morskich
falach Marianko Pozdrawiam Serdecznie
Witaj.
Twoj piekny wiersz sprawil, ze i we mnie obudzily sie
piekne wspomnienia.
Moc serdecznosci :)
Wiersz piekny.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję.
pięknie popłynęłaś z miłością,,pozdrawiam:)
Jak ty masz dobrze z okna zbierasz piękne wiersze. Tak
ci zazdroszczę miejsca zamieszkania. Mam z Międzyzdroi
piękne wspomnienia i mój obecny wiersz do nich
nawiązuje. + i Miłego popołudnia.
Bardzo ładny wiersz. Piękne romantyczne
słowa.Pozdrawiam serdecznie Marianno, już z Polesia.
witam ..odzyskałam internet - dziękuję wszystkim
czytającym i komentującym - miło mi Was gościć:-)