Pora ku temu jest radosna
Chociaż śnieg pada, gdzieś skowronek,
Próbuje głosić piękne trele.
Chce tym weselej budzić dzionek,
Czyniąc tak mało, a jak wiele.
Pora ku temu jest radosna,
Bo przecież marzec już się kłania.
A skoro marzec to i wiosna,
Zsyła najszczersze powitania.
Przeszkadza jednak wstrętna zima,
Gardziołko ścięte ciągłym chłodem.
Mróz obrzydliwy jeszcze trzyma,
Co słabych dźwięków jest powodem.
Ale wytrwale wstaje rano,
Oznajmia światu własną rację.
Tak mu jest wiosna ukochaną,
I stąd skowronka fascynacje.
Komentarze (2)
Skowronek jak będzie swe struny wytężał, to zamiast
jego treli usłyszymy syk węza.
ładne te ptaszki wiosną...