Poranek
znów zaparzyłem kawę
o jeden kubek za dużo
nie czas na retoryczne chwyty
brakuje mi ciebie
po prostu
to uczucie zatacza
kręgi wokół mnie
i potem spiralą
wwierca się w brzuch
ssanie
lecz to nie o głód chodzi
a na pewno nie ten
w świetle poranka
nie chcą się zagoić
ślady
po rankach
autor
Dziadosz
Dodano: 2008-09-11 13:20:03
Ten wiersz przeczytano 617 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
po prostu...warto było wpaść do Ciebie
no normalnie bardzo dobre:) bardzo mi się podoba:)
to tak, jakbyś rozumiał to co Tobą kieruje.
prawda nienadzwyczajna a jednak boli, bo zawsze będzie
boleć ciało z głodu, i tego i tego.
To jest dobre. Ładny przekaz. Samotność, tęsknota,
pustka - to uczucia, które są bolesne i trudno je
opisać słowami.