Poranek
Poranny wiatr
rozwiewa mgły,
osusza rosę łąk
poranny promyk
słońca.
Dzień budzi się
też o poranku.
Wstaję i ja
by w blasku dnia
patrzeć
gdzieś w dal
z nadzieją ,
że dojrzę
wśród chmur
mą Górę Gór.
Tak mija dzień
tak mija noc
budzę się znów
o poranku.
autor
stan
Dodano: 2004-09-21 13:46:54
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
i tak kazdego dnia...budzac sie szukamy czegos...ja
takze pierwsza czesc mojego zycia stracilam na
poszukiwaniu tej drugiej....w drugiej zaluje tej
pierwszej,ktora bezpowrotnie minela...Pozdrawiam
Każdy dzień przynosi nadzieję.