Poranek

Wzeszło słońce nad horyzontem
słów, cekinów wbijających się w serce
obudziła się nowa myśl, nowa siła
Nie przygnieciesz dzisiaj ciężarem
słów, nie odejdę z życia
leciutko stąpam nową drogą
nie uzależniam serca od ciebie
Rozpuszczasz się i znikasz
karmiąc kwiaty w sercu
zabijasz i budzisz
Miłość odchodzi,
cisza poranka zostaje

pewne rzeczy się kończą, od nas zależy co będzie dalej,,, :)

autor

Gosia 22

Dodano: 2009-02-08 08:09:30

Ten wiersz przeczytano 651 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie