poranek

rano zerknąłem na przyjaciółkę
przez dziurkę od klucza malutką
rumem i winem na spółkę
zmęczyła oczy i twarz miała smutną

wstała i naga na duszy i ciele
włożyła biustonosz i figi białe
koronek na nich nie było zbyt wiele
nie były, jak często, przyciasne, zbyt małe
może to strój na niedziele

wsunęła rajstopy i czarną spódnicę
ciut za kolano
zbyt dużo skromności na rozpustnicę
kremową koszulę wyprasowaną
buty na niewidocznym obcasie
malując się lekko już w pełnej krasie
maskuje grzeszki minionej nocy
i wystrzeliła z mieszkania jak z procy

dokąd pobiegła nie wiem, nie zgadnę
do sklepu, do baru, na obiad, na randkę
myśli ma różne - brzydkie i ładne
dokąd pobiegła nie wiem, nie zgadnę

autor

janowski

Napisany: 2014-07-26 Dodano: 2014-07-26 12:33:04

Ten wiersz przeczytano 1008 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Fraszka Klimat Optymistyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie