poranek...

Przepiękny wiersz, pozdrawiam :)

cudownie rozmarzone wersy
jesteś dla mnie Ewo prawdziwą poetką
z uśmiechem pozdrawiam, zasłużony głosik zostawiam

Dziękuję wszystkim .. za ciepłe słowa .. a raczej za
każde słowo .. ściskam Was cieplutko ... miłego dnia

Wiersz niesamowicie piękny. Na to, żeby odkroić z
horyzontu pajdę trzeba najpierw wpaść.
Ślę moc serdeczności Ewo. :)

Ale ładnie, lubię czytać takie właśnie wiersze. Miłego
dnia:-)

Ufff, imiesłowowy i przymiotnikowy i wielokropkowy
(bez uzasadnienia) jest ten tekst. Przez co dla mnie,
przy tak wielu słowach, każde zbędne tylko
niepotrzebnie obciąża całość. Pozdrawiam. ☀️

piękne słowa, te porównania - super.

wiersz bardzo obrazowy. świetne metafory, dużo
poetyckiej, klimatycznej poetyki. bardzo lubię takie
wiersze.
"horyzontu odkraja pajdę
częstując z uśmiechem
rozanielone sny".

bardzo mi się :):):)
Ziuka zrobiła mi film do wiersza.
pozdrawiam i zapraszam :):)

poranek w niezwykłej krasie.

szczęście się rodzi każdego poranka,
rozmarzyłaś

Czytałam Twój piekny wiersz na F.B.
Czytam ponownie i podziwiam migiczny obraz poranka
jaki wykreowałaś słowem
Buziaczki Ewuś:*

Piękna liryka zachwyca. Pozdrawiam :)

Poranek codziennie wstaje,
do życia nas często budzi,
dniowi zawsze hołd oddaje,
uśmiechając się do ludzi...

Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego wieczoru :)

Dziękuję ... Anulo ... a dzisiaj jest jego
kalendarzowe święto ..pozdrawiam

Ono się rodzi codziennie,
wstaje i zanika...niezmiennie.
Pozdrawiam Ewitko.