Poranek i cisza

Kiedy nastaje piękny letni poranek

Wyglądam przez otwarte okno

W oddali widzę wiejski ganek

Patrzę dalej ...bajorko z wodą rzęsistą

Drzewa takie tu spokojne i ta cisza

Cisza, której czasami tak mi brakuje

Tu mogę pomarzyć, odpocząć

Moja dusza tu się buduje

Słyszę wyraźnie delikatny śpiew skowronka

Spoglądam jeszcze dalej...ścieżka

Ścieżka na łąkę biegnąca

Biegnie wśród zbóż złoconych

Za horyzontem ciepłe promienie słońca

Patrzę dalej daleko ... widzę, że ...

wokół mnie tylko przyroda i natura

Kocham ten świat właśnie taki

Kocham patrzeć daleko i mieć ciszę

Niech ta moja muza mnie ukołysze

Ja będę tu szeptem mówiła

By nie zbudzić nikogo

To poranek niech więc wszyscy śpią

Ja zachwycam się tą ciszą

1994.07.07

autor

rupka

Napisany: 1994-07-07 Dodano: 2005-03-12 10:51:20

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie