PORANEK NA KOŃCU ŚWIATA

Po krańce świata
Z tobą wyrusze
I w nieskończonej podróży
Zgubię strach na drodze

Z nutką świeżości
Zbudzę Cię rano
Nakarmie rozkoszą
Z akcentem truskawek

We włosy wplątam
Kwiaty w kolorze nadziei
Odkryję zawstydzone
Czerwono - fioletowe policzki

Dłoń w mętnej przyszłości zanurzę
I zaczerpnę tylko najlepsze
Zakwitnę jak bez na biało
I tam oberwać się z płatków

W lesie, na wrzosowej polanie...

autor

Bez_Nadziei

Dodano: 2007-03-11 00:27:41

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie