Poranek na wsi

Wychodzę sobie za próg boso
letni poranek, w miarę chłodny
trawa się jeszcze perli rosą
w mgłach się unosi zapach miodny

Ścieżką wśród klombów spaceruję
wiatr się jak dawniej ze mną droczy
ciągle mi drogę zastępuje
rozwiewa włosy bez warkoczy

Wsłuchuję się w wioskowe granie
wilga zawodzi na czereśni
muczenie krów, kogutów pianie
czy mi się aby czar ten nie śni?

To znana mi sprzed lat muzyka
jakże tęskniłam nieraz za tym
całą słodyczą w serce wnika
ten świat, co wciąż jest moim światem

autor

zofia

Napisany: 2006-07-03 Dodano: 2006-07-03 10:27:19

Ten wiersz przeczytano 1189 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie