O poranku

...budując na grząskim gruncie...

złociste promyczki
małe słoneczne odłamy
odbijając się od mej białej zasłonki
budzą mnie każdego ranka
budzą wszystkie istnienie

tak mnie to boli
ogarnia mnie lęk
ogarnia mnie dziwne osłabienie

lecz i Ty wróciłaś
olśniewasz świat nieprzytomnością spojrzenia
olśniewasz drżeniem warg
teraz słabość pragnienia we mnie
daleko me serce wybiega za ciało

autor

***teardrop***

Napisany: 2007-03-12 Dodano: 2007-10-20 12:03:29

Ten wiersz przeczytano 680 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie