Portret młodych

O nas wszystkich, radosnych i optymistycznych..

Betonowe światła wieczorową porą
Pośród nich smutne, zabiegane cienie
Nie potrafiące ulżyć marzeń toniom
Kończące dzień kolejnym westchnieniem

Na skraju ulic, w parkach i ogrodach
Przypominają zamierzchłe modlitwy
Jakby na wielkich, pyrrusowych schodach
Zarzucając własnych marzeń sitwy

Poznając życie w cichych bibliotekach
Rozpaczliwie wołają o chwile pewności
Znając prawdę o przeszłych pustych wiekach
Skamląc ówcześnie o chwile radości.

Będąc szczęśliwymi idą znów nad rzekę
Zapominając o trudach poranka
Śmiejąc się gromko widząc świata strzechę
A w sercach nadzieja, miłosna kołysanka.

A pośród nas smutne, zabiegane cienie
Niosące zatarte znamiona człowieka
Łączy je wspólne, syzyfowe mienie
A czas ucieka, ucieka, ucieka...

Jednak wystarczy jedno spojrzenie
Jeden uśmiech szczery, jeden płatek róży
A kiedyś smutne, zabiegane cienie
Odejdą w drogę człowieczej podróży.

W ten piękny wiosenny dzień ..

autor

mgorecki1988

Napisany: 2007-01-11 Dodano: 2007-03-26 16:37:11

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie