Portret świata

Kiedy słucham życia wrzącego niespokojnie na Ziemi,
wydaje mi się, że wszystko już zostało powiedziane
i nie mogę tego zmienić.

W wielu słowach odnajduję swoją człowieczą naturę.

Przerzucam z irytacją kartkę,
jakbym ujrzała tam niezrozumiały paradoks,
a potem znajduję przypadkiem zeszyt,
w którym jeszcze nie wszystkie strony są zapisane
i zapełniam je sobą
nie egoistycznie.

Odbija się w nich taki dziwny świat,
nakreślony niewprawną ręką,
która nigdy,
a może jeszcze przez wiele lat,
nie zdoła nadać mu właściwych kształtów.

autor

Maja Dominik

Napisany: 2004-10-10 Dodano: 2007-04-04 21:18:32

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie