poruszenie

lekko i z tajemnicą...

A w tej ułudzie szczęścia - człowiek:))) Dobry
wiersz:)))

nie odejść a odpocząć:)

A ja połykam cząstki ciszy, aby na chwilę odejść od
zgiełku. Pozdrawiam:)

Wiersz pełen smutku, zatrzymuje.
Pozdrawiam serdecznie.

Czas upływa w ciszy, minut nikt nie liczy...

Cisza płynie w nicość... to takie oczywiste, ale nigdy
w słowa nieubrane.

Naszego życia. Literówka w komentarzu

Czas zatrzymuje się pewnych momentach naszego żucia.
Zastyga - oznacza wg mnie stagnację. Cisza - jakże
wielu z nas ona właśnie w momentach samotności dotyka.
Samotnym można być nawet wśród ludzi - a cisza oznacza
zerwanie komunikacji. Autorka wypowiedziała w swoim
wierszu to co ją gnębi. I dobrze że to zrobiła -
refleksja jako klimat wiersza, nie jest oznaką
zerwania więzi z czytelnikiem. Tak sądzę.


Pozdrawiam serdecznie


Jurek

Piękny wiersz ale dużo w nim smutku:)Pozdrawiam
serdecznie

Bardzo mi się podoba Twój wiersz, Czytałam w
zamyśleniu. Pozdrawiam.

Biegną w kolejną nicość pośród spojrzeń
Świetne metafory

Poruszyłaś bielą refleksją i myślami zanurzonymi w
smutek
pozdrawiam

piękny...smutny,ale...piękny, pozdrawiam serdecznie:)

Poruszenie wiosenno-miłosne w ciekawych metaforach,
ale ze smutnym zakończeniem. Pozdrawiam :)