Pory roku
Lato, radości, pełne
Smutki i kłopoty są bierne
Przy ognisku śpiewanie
W gorącym morzu pływanie
Słońce ciągle grzeje
W żagle wiatr wieje
Nagle niebo zakryły chmury
Drogę do szczęścia grodzą mury
Ziemia okryta pierzyną białą
Cierpienie zawładnęło krainą całą
Wszędzie zamarznięte ciała
Zima będzie wiecznie trwała
A jesień? Co się z nią stało?
W czasie wichury zwiało
Kartki kalendarza? Ziemia zapomniała,
Jak pory roku od wiecznie zmieniała?
Czasem szczęście i smutek przeplatają się wzajemnie...
autor
Jedna łza
Dodano: 2006-10-22 22:55:40
Ten wiersz przeczytano 463 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.