Pory Życia

Brnę tylko przez życie, śniegu u nas na razie nie ma
:))ładny wiersz

Anomalii pogodowych nie koniec,najgorsze to że te
ofiary tak niepodzielnie są razem i z czasem nic na
lepsze się nie zmieniło,choć to jaskółka w Twoim
wierszu..powodzenia

tylko czy wart brnac nie widzac celu?nie lepiej sie
zatrzymac na chwile by znow go dostrzc?pozdrawiam:)

jesień jak zima pomieszanie dobry wiersz pozdrawiam :)

pory roku i życia etapy nie zawsze przychodzą w
zwyczajowej kolejności, ale możemy "brnąć dalej", a
cel się znajdzie... można też bez celu. pozdrawiam+)

I znow zrobila sie jesien, snieg wraz z deszczem
odplywa.

Jeszcze kilka dni a słońce swoje zrobi i jesień na
nowo ożyje , ładnie witasz zimę :)

To chyba pierwsze powitanie zimy .Pięknie pleciony
warkoczyk z zimy,jesieni i babiego lata.

Pięknie to ująłeś: "dziura w pamięci". Faktycznie
zapamiętałam początek, nie pamiętam końca jesieni.

Ten wybryk natury traktuję jako falstart, więc
cierpliwie czekam na powtórkę - jeszcze pięknej, nie
tak spłakanej i zakatarzonej jesieni. Cóż, śnieg
zakrywa defekty, których nadmiar, widzę zatem plus.
Udany wiersz, optymistyczny, a tego nam najbardziej
potrzeba.

A tak niedawno, w pięknych strofach, gremialnie na
beju żegnaliśmy lato...Za twoje przywitanie zimy -
plus