4 pory życia.

Tak ciężko jest wybaczyć słońcu, kiedy zachodzi.
Tak wiele przekleństw pada z naszych ust na mróz.
Nie chcemy chłodu, bo zbyt mocno przypomina nam nas.
Nasze serca tak oziębłe nie lubią zimy, bo zima prawdę ci powie.
Wiosną jesteśmy zamroczeni. Szaleństwa nam w głowach, energia!
Każdy pączek kwiatu rodzi się, tak jak my tego chcemy, ale to tylko marzenia.
Później lato, to więcej złamanych serc i dusz przynosi i jesień, na którą jesteśmy...obojętni.
Takie są nasze cztery pory życia, tacy my jesteśmy prości. Przyroda jest inna. Ona wie kiedy odejść.

autor

AK.

Dodano: 2006-11-11 17:21:22

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie