Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Porzucona

Cisza jak płatki róż,
Aksamitną dłonią koi moje myśli.
Noc jak srebrny nóż,
Ostrzem rani moje serce.
Przez okno Księżyc zagląda,
Lecz nie osuszy mych łez.
I gwiazdy pięknie migocą,
Lecz nie zasnę już.
Słowa w korytarzu myśli się tłuką,
Ten uporczywy szept „nie wrócę tu”.
Ból jak statek tonący w morzu mych wylanych łez.
Zatracam się w głębinach przeszłości,
Lecz nic nie zmienię już.

Za ścianą słyszę kieliszków dźwięk.
Rozkoszną muzykę budzącą zmysły.
I oczami konającej miłości widzę…
Ich uśmiechy, pocałunków motyli dotyk,
Blask jego oczu, jej zalotne spojrzenie.
Dłonie błądzące po nagich ciałach.
Mała wojna namiętności,
Pragnienia niezaspokojone.

Nic już nie zmienię.
Moja miłość umarła o świcie,
Kiedy Słońce promieniem osuszyło łzę.
Nie będę już płakać, dziękuję że byłeś.
Że pokazałeś tęczę uczuć i siłę drzemiącą we mnie.
I wiem, że każdy koniec,
Nowy początek przynosi.

autor

zoe

Dodano: 2005-02-13 16:19:55
Ten wiersz przeczytano 510 razy
Oddanych głosów: 10
Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »