posłuchajcie...przemijanie
posłuchajcie
wy wszyscy mnie słuchający
czas się przyznać
boję się
tak bardzo
się boję
przemijania
bólu i samotności także
czas się przyznać
że walki z wiatrakami
przyjdzie w końcu kres
sił mi nie wystarczy
bo ten wiatrak zwany
życiem
wciąż mi wymierza
bolesne policzki
autor
wuwulinka
Dodano: 2008-10-11 18:16:17
Ten wiersz przeczytano 623 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Ciekawą myśl poruszyłaś w swym wierszu, na codzień o
tym nie myślimy, może to i lepiej?
Czas się przyznać, że się boisz...ale chyba wszyscy
się boimy ale nie każdy potrafi się przyznać tak
odważnie jak Ty.
Wiersz bardzo dobry , Pozdrawiam+
Iść do przodu choć przeminie
tak jak wszystko na tym świecie
nic, że boli, że niewinnie
to każdemu los da przecież.