POSMUTNIAŁOŚĆ
;)
Na smutek są lekarstwa dwa;
Jedno to miłość, którą już masz
I pielęgnujesz jak róży kwiat.
Więc drugie weź, przyjaźni skarb!
Nie zima winna, nie ciepło słów.
Nie morze życia, może nie dzień.
Lecz to, że pusto wokoło znów,
Bo bez przyjaźni i smutny sen.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.