Posmutnianka
Ciemnieje niebo. Wiatr się rozhulał.
Chmury szaleją
w czarnych koszulach
ponad dachami. Powiało grozą.
Obok latarni
cienie się mnożą
wielkie, kościste. Każdy się dwoi.
Spadają krople deszczu,
a po nich
błyski i grzmoty. Zadrżała ziemia.
Burzy się niebo,
a ciebie nie ma.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2020-07-24 10:40:11
Ten wiersz przeczytano 4754 razy
Oddanych głosów: 132
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (117)
Ogromnie dziękuję. Miło.
Szaleją chmury w czarnych koszulach
Super ;)
Pozdrawiam serdecznie z ogromnym podobaniem ;))
Dziękuję, Angel.
Bardzo obrazowo i ciekawie, podoba mi się :)
Pozdrawiam serdecznie +++
:) Dziękuję.
Boję się burzy, od tego czasu gdy musiałam ją przeżyć
wysoko w górach.
Pozdrawiam.
Dziękuję :)
Piekna melancholia.
Pozdrawiam:)
Dziękuję Wam :)
deszczowa dumanka... ciekawa choć mokra i grzmiąca
A wczoraj i burza i słońce były jednocześnie kocham
takie wiersze
:)
Witam i dzięki ...
Serdecznie Wam dziękuję :)
Burza w obecności zaufanej osoby - nie jest straszna.
Cudny wiersz :>