pośród świerków
jestem na polanie
tylko wiatr towarzysz
chciałabym z nim zatańczyć
i poczuć się wolna jak ptak
muzyka lasu zaprasza
jednak sterczę smutna
skrzypiące stawy jak konary drzew
nie pozwolą poruszać się w rytmie
autor
nowicjuszka
Dodano: 2013-08-14 22:15:49
Ten wiersz przeczytano 2255 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Piękny opis przyrody,a stawy ja też je znam,jestem z
nimi zbratana już do paru dobrych lat,dają mi znać,że
trzeszczą,
a ja im na złość nimi ruszam,najlepiej gdy tańczę,no i
bywa,że zapominają wtedy skrzypieć:)
Cieszy mnie Twoje poczucie humoru Nowicjuszko:)
Pozdr.
Nie odbieram ten wiersz jako smutny. Sama chęć tańca w
zupełności wystarczy.
Pozdrawiam serdecznie.
Jurek
Bardzo ładnie
Samotność jest smutna-:)).
Życzę wiele dobrego.
Pozdrawiam.
śliczne, aż chce się dalej czytać
Pieknie:)
Jak pięknie piszesz. Idę dalej czytać.Jak to się
stało, że nie ntrafiłam do tej pory na Twoje wiersze.
Ale ze mnie gapa.
pełen melancholii, ciepły "motyl".Piękny.Pozdrawiam i
uśmiech zostawiam :-) Serce jest naszym strażnikiem
czasu, ono decyduje, my decydujemy jak długo w sobie
młodość zatrzymamy.
Wiersz jest romantyczny jak i reumatyczny i to
świadczy tylko, że autorka ma nadal wielkie poczucie
humoru;)
I niech tak pozostanie w życiu trzeba sobie zawsze
radzić, mhmmmmmmm skąd my to znamy;)
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem;)
Oj tam... nie patrz na stawy taniec w życiu to
podstawa! Uśmiech:)
fajny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Zatańcz, choćby w innym rytmie ;) Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam :)
trza naoliwić, dzięki za rozweselenie:)
pozdrawiam, nowicjuszko
las to zdrowie a świerkowy zapach żywicy dodaje nam
wigoru...będzie dobrze...
Ładny wiersz.Jesteśmy cząstką tego świata . Dobrej
nocy-pozdrawiam