Poświąteczna męka

Dżinsów dopiąć nie potrafię, kiecka na gumce ugniata,
Oto skutki świętowania, za obżarstwo zapłata.
W nowym roku moje ciało dziarsko chcę odmłodzić
Na piętnaste piętro w bloku pieszo będę wchodzić!

Na rowerze będę jeździć, marszobieg uprawiać,
Oblepione sadłem ciało zaczynam naprawiać.
Koniec z kluseczkami, kapustą z grzybami,
Tudzież karpiem, moczką oraz makówkami.


Chcę być piękna, smukła, talię osy mieć.
Toż to nic trudnego! Trzeba tylko chcieć!
Zaczynam natychmiast, od zaraz, od już
Ale ... dziś sylwester pod progiem, tuż, tuż ...

Więc zacznę od jutra, hmm, jutro Nowy Roczek -
Na obiad jest kaczka, kluseczki, kapusta i boczek.
No to od pojutrza - wtedy znowu resztki wyjeść trzeba ...
Oj, Krystyno, Krystyno! Jako pączek wezmą cię do nieba!

I tym optymistycznym akcentem kończymy kolejny rok. Jaki był - wszyscy wiemy. Tą drogą pragnę podziękować wszystkim mi życzliwym za zainteresowanie, ciepłe i dobre słowa. Pragnę ich jak kania dżdżu! Jesteście kapitalni w swym solidaryźmie z tymi, którym dzieje się krzywda. Uwielbiam Was wszystkich, starych i debiutantów, tych "bliższych" i tych mniej znanych, nie chcę wymieniać nicków bo się pogubię, tylu Was (nas - bo ja to niby co? kit?) jest! Wszystkim życzę Dosiego Roku i spełnienia marzeń - znalezienia miłości, zrozumienia najbliższych czy ... wagarów ;-). I dużo, dużo zdrowia. Żegnam się z Wami. Do przyszłego roku! Krystyna

autor

Krystyna

Napisany: 2006-12-30 Dodano: 2006-12-31 00:30:02

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie