W poświecie księżyca

Poczynając od zarania
w poświecie księżyca
bytujesz w człowieczeństwie
gdy noc jest dziewicza.
Ludzkość swoją mierzysz
kłamstw fali omamem;
pokolenia są zabawką,
jednostka - wyzwaniem.
W sinokrwawym szponie
dzierżysz ciężką szalę
losu, faz księżyca
wieczne panowanie.

Bije serce czasu pustki
ludzkiego oblicza
upadłego...
miłości zwiedzionej,
i zemsty spełnionej.

Pomysł zaczerpnięto z wiersza "Czego nie ma, a co nie jest" Za wiedzą i zgodą autora - Aurora4

autor

SHADOW

Napisany: 2005-01-04 Dodano: 2005-01-05 00:05:52

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie