Poszukiwacze

Super.

Miłego dnia.

Ostatni taki poemat.

Rozterki poety, któremu myśli się wymydliły,
pękając bańką.
Już w pustej głowie wiatr hula.
na kartce papieru, zamiast strof
potoczna mowa, cieknie ciurkiem.
Z potokiem wzniosłych słów ,
nie ma nic wspólnego.
Z jej nurtu nic nie wyłowi
zmysłowego
i nie ugasi doznań , ich spragnionego.
Choć rozgadanej gęby,
ślinią się wargi,
suchość w przełyku drażni.
... Nagada się ,To.
Opisze po łokcie
... Apotem boi, że się "zbłaźni"

Napisany: 2017-02-18

****
Skała

Na Oceanie Słów.
... Gdzieś w bezkresnej toni zdań,
malutka Wysepka Milczenia,
Mieszkają na niej Ci,
co już nie mają nic do powiedzenia.
- Nie zauważysz nawet Jej,
tak mała ,wśród słów bez znaczenia.
I tych spienionych, wyniosłych wód
przemądrzałego zrzędzenia.
... Gdzieś w bezkresnej toni zdań,
malutka Wysepka Milczenia.
Dzielnie się broni,
przed falami słów,
co chcą zagrabić każdą połać,
spokojnej skały wytchnienia.

Napisany: 2017-10-15

Miłej "reszteczki" dnia życzę, przypadkowym i
świadomym czytaczom mojej poezji : )

Nie zadzwonił...

Wymieszała w głowie złe, te czarne
i dobre, te białe myśli o nim.
Teraz pogrążona w szarości
maluje zdarzeń nierealnych obrazy.

I już domysły krążą w głowie jak szalone...
Może już inna w jego ramionach
bezpieczna tak, szepce mu do ucha:
- Pragnę... Kochaj mnie!
A może stało się coś?
I wyszeptując moje imię odmienić chce zły los?

Nie zadzwonił...
- Ja mu pokażę! Jeszcze błagał będzie
o rozmowę, a ja nie odezwę się słowem...
Będzie prosił mnie o spotkanie, a ja powiem:
- Nie!

I tak siedzi w szarych barwach składając to,
co może nigdy się nie zdarzyć...
****
Cisza

Cisza wypełniła mój świat.
Słowa tylko niemym ruchem warg...
Dlaczego mnie nie słyszysz?
Myśli wirują w szalonym pędzie
bez logicznego ładu.
Obłęd?

Jak ryba wyrzucona przez fale
na piaszczysty brzeg,
miota, wije się, łykając powietrze.
- To nie mój świat! - krzyczy.
Lecz kto ją słyszy?

Cisza wypełnia mój świat...
Mój głos wydobyty z dna serce,
w twoich uszach jest milczeniem.

Naucz się czytać z ruchu warg.

Dziękuje Kropla47 i Tobie loka... dziękuję też
Wszystkim, którzy nie pozostawiają śladu po sobie.

Świetny wiersz.Pozdrawiam.

Świetne są Twoje wiersze...Miłego dnia;)

Kamienie

Kamienie
Poukładane w murze domu,
Co pusty stoi i opuszczony.
W jego krwiobiegu, już nie ma ludzi,
Ogień nie pali się pod kuchnią.
W tym domu czas w miejscu tkwi!
Zamknięty w ścianach
Bez okien, drzwi...
Przeszłości już nie obudzi w nim nikt.
Przyszłością gruz i pył,
Gdy wokół, wciąż nowe twarze
Mkną lawiną zdarzeń.
Przystań!... Popatrz na czas!
Co zamknięty w kamieniach
Wciąż trwa i trwa.

****
Twoje ciepło

Twoje ciepło.
Grzeje jeszcze uczucie,
choć sama Ty, już daleko!
I ręce na oparciu pustego krzesła.
I wzrok wpatrzony w kąt pokoju,
gdzie pająk snuje pajęczynę.

A w myślach z tobą chwile!
... Przerwana rozmowa.

Zniknęłaś z objęć,
Puste miejsce, po Tobie.
Słów już echo rozbiło się o pusty pokój,
lecz w myślach jeszcze trwa rozmowa.

... Co w czterech ścianach ciszą wypełnionych;
Myśli, jak dzwonu dźwięk,
niosą się długo.
Długo i daleko - Choć on już dawno przestał wahać się.

Słodkawy smak przyjemności

Słowa czasem nie lubią papieru,
milczenie jest im bliższe.
Razem w objęciach,
tak bez celu,
spacer wśród myśli...
Pamięci alejka.
Wspomnieniem oddech.
Czas, co jak łyżka miodu.
...A oglądając się za siebie,
widzisz tylko to, co dobre.

Nie zwlekaj

Jeszcze się szwendasz w własnej pamięci,
szukając "nie wiadomo czego"?.
Oglądasz zakurzone wspomnienia,
szukając czegoś wartościowego?
Składasz strzępki materii swojego życia
w całość... Ale to nie ta chusta?

Nic już ni jest, takim jakim było.
Czas nie stanie w miejscu na życzenie.
Nie poczeka aż uporasz się z wspomnieniem,
nie zawoła, nie ponagli - Chodź już wreszcie!...

Nie daj się draniowi stłamsić...
Zostaw wszystko.
Pójdź za dniem, oddaj się w objęcia nocy.
Idź w swą przyszłość, nawet jeśli
krótko by Nam iść szło...

Kropla47... Wiersz napisałaś ciekawie i "wciągająco"
Ten komentarz - tam, napisałem z uznania dla talentu
: ).Śmiem powątpiewać w swój... A według pewnych
"kręgów" na baju, Ja jestem tylko grafomanem... Nie
podlegającym naprawie : ).
U nas w górach też ciepło, ale za mocno nie wieje,
znicze nie gasną...
Miłego dnia i Tobie : )

Bardzo Ci dziękuję Miłoszu za tak pochlebną dla mnie
opinie...Miłego dnia, u nas w górach przepiękna
pogoda...ciepło tylko wieje;)

Wstawię tu jeszcze dwa utwory...I już nic więcej w tym
temacie.
Miłego wieczoru życzę.

Zaduszki

Ty mówisz Mi o lampce "led",
że długo świeci..Że tania.
Postawisz ją przy multimedialnej
tablicy nagrobku
z krótką - fabularyzowaną historią życia denata.

A przecież...
Pamięć i wiara, życie i śmierć.
W płomieniach cmentarna aleja.
Co roku płonie tak nasz żal,
po tych, których już nie ma.
Malutki płomyk wspomnień,
co tlił się w naszych sercach,
w tym dniu wybucha ogniem....
Nie gaś go!
Nam też kiedyś przyjdzie umierać!
Pamięć i wiara, życie i śmierć.
Smutek i radość w wspomnieniach
... I łuna nad cmentarzem.
Łzy w oczach
i czerwone od żaru tysięcy świec- Twarze


Zimny jest płomień "wymuszonej pamięci".
Zimne ma serce, Ten co ją wznieca.
Twarz bladą ma i bez wyrazu.
... Jak lampka "led"
na dwu "paluszkowych" bateriach.

***

Nie zapomnę...

Nie zapomnę twarzy tego dziecka.
Czasem wraca we śnie..
Zamglonymi oczami spoglądało na świat.
Smutku łzy wypaliły zmarszczki w kącikach oczu.
I cichutko wpatrzone w sufit, spytało:
- Czy mój Anioł Stróż obraził się na mnie?
Przecież grzeczny byłem...

Zamiast odpowiedzi matki, szloch wypełnił ciszę.
Przytuliła jego główkę do piersi...
- Mamusiu nie tak mocno, bo się uduszę..

Nie zapomnę twarzy tego dziecka.
Zmarło za kilka dni.
I widziałem jego matkę.
Siedziała przed drzwiami prosektorium,
w objęciach tuląc powietrze,
a po pustym korytarzu,
echem wędrował jej głos:
- Aniele, jeśli jesteś...odpowiedz,
dlaczego go nie upilnowałeś?

Ogień i woda

Blok numer 35.
Gdzieś między parterem,
a pierwszym piętrem...
Chciałem wejść na górę,
blokowali przejście.

...Pośrodku schodów
stali tak na przeciw siebie...
W jej mrocznych umysłu zakamarkach
Pająk już sieć swą rozwinął
- Ofiary szuka!
Wystarczy jedno drgnienie,
na pajęczyny strunie, jedna nuta...

- Idź i nie wracaj tu więcej!
Moje życie z Tobą to pokuta.

...A mówiłeś, że będzie pięknie.
Po co były te kwiaty i wiersze?
Skoro lodem skute jest twoje serce...

Na jego twarzy, jak na horyzoncie,
powoli, powoli tabuny chmur
pożerają słońce,
zajmując nieba błękitną przestrzeń.
I nagle błysk!

- Chciałaś więcej i więcej!
Chciałaś brać nie dając nic w zamian.
Bukiet Fiołków zdeptałaś,
bo Róż chciało "Moje Serce"!

... I tak stali na przeciw siebie.
Ogień i woda.
Zranionych uczuć rozdrapując rany,
wzajemnych krzywd spijali krew...

( urwałem kawalątek)