Poszukiwana

Jak widać brak weny też może pozytywnie nastrajać.
Świetyny wiersz.

no proszę, niby weny nie ma ,a wierszyk całkiem niezły
powstał:))

są takie chwile że wena opuszcza, lub głowa zbyt
skołatana i żaden wiersz nie wychodzi....ja właśnie
tak mam :) ale tobie całkiem zgrabnie wiersz wyszedł,
więc nie ma powodów do narzekań :)

Tak calkowicie pewno nie zniknela moze to tylko mala
przerwa i znw wroci w pelni sil , aby razem z Toba
tworzyc, ale sadzac po tym kokieteryjnym wierszu to
mysle ,ze ona jednak gdzies tam w poblizu krazy.

Brak weny to problem, lecz z Twego wiersza emanuje
wręcz natchnienie

Z jakim uczuciem piszesz o tej przyjaciółce wenie.
Przecież czasem musi sobie odpocząć, żeby nabrać
nowych sił, ale gdy wróci wszystkich zbałamuci i
będziesz jej pisać peany. Rytmiczny wiersz i sensowny.

Wiersz jak ludowa piosenka,pogodny i przekorny.:)

Chyba nie do końca brakuje Ci weny...:)

Mnie wena opuściła... Hm. Teraz to tylko na nią
czekać.:)

zgrabny przyjemny wiersz i wcale nie jest nieporadny
choć niby brak weny - kokietujesz nas ale uroczo.

Myślę, że wena już gości u Ciebie, tylko Ty
oczekujesz, aby za Ciebie zabrała się do pracy, a to
nie jest możliwe. Życzę powodzenia w tworzeniu nowych,
ciekawych wierszy.

A moze i Wena czasem ma dosyc i nas, dlatego ucieka?
Ale jak wraca , bardzo cieszymy sie:)

bardzo ładnie ujęta problematyka natchnienia i
mistrzowskie podsumowanie w ostatniej zwrotce - podoba
mi się - gratuluję

Pięknie, myślę że wenę odnalazłaś. Teraz już nie
pozwól jej odejść;)

Ciężko poecie bez weny żyć, tęskni za nia jak za
ukochaną osobą, ale wraca zwykle niespodziewanie:)