W Poszukiwaniu Siebie
Dla wiecznie niezdecydowanych romantyków i romantyczek ;)
Kim jestem? - Nie wiem.
Ciągle szukam siebie,
we wschodzącym niebie
i w żyznej, polnej glebie.
Ciągle szukam siebie.
Wciąż czegoś doświadczam,
doznaje miliona wrażeń,
i choć czas ucieka
to świat mnie urzeka,
witrażem ludzkich marzeń.
Uśmiechnij się do mnie,
Nie denerwuj się, nie wstydź.
Po prostu nie bój się być,
tym kim być chcesz.
Na uśmiech odpowiem - uwierz!
Mało jest oczu,
które potrafią spojrzeć i dojrzeć,
co wśród zgiełku mej duszy
dzieję się na uboczu.
Ja zaś nadal szukam siebie,
w zachodzącym niebie,
a może szukać nie muszę?
Czy ktoś już odgadł mą duszę?
autor
Yarp
Dodano: 2007-07-13 00:36:15
Ten wiersz przeczytano 878 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
"Mało jest oczu, które potrafią spojrzeć i dojrzeć, co
wśród zgiełku mej duszy dzieję się na uboczu." Mam
podobnie, zwrotka jakby o mnie... Za każdym wersem
jakiś cień mnie... Dziękuję za to i pozdrawiam
ciepło:)
Hmm, tak, znaleźć siebie dzięki komuś byłoby
pięknie...Sam siebie czujesz, ale to czyjeś
najważniejsze potwierdzenie, że czujesz słusznie,
daje szansę na odkrycie siebie w pełni...
Wiersz jest cudowny. Ktoś w końcu ubrał w słowa to co
czuję. To, że chcę marzyć i nie wstydzić się tego.
Piękne słowa w wierszu. A siebie samego? Zawsze szukać
warto!